Dünya Çocuklarının Durumu 1996
İÇİNDEKİLERİçindekilerBirleşmiş Milletler Genel Sekreteri'nin Önsözü UNICEF Genel Di rektörü'nün Sunuşu Giriş I. Bölüm Savaştaki çocuklar Savaşlar ve iç çatışmalar, çocuklara büyük acılar getirmektedir. Kesin olmasalar bile durumun korkunçluğunu yansıtan bazı tahminlere göre, geçtiğimiz on yıl içerisinde yaklaşık 2 milyon çocuk öldürülmüş, 4-5 milyon çocuk da özürlü kalmıştır. Bunların dışında oniki milyon çocuk daha evinden barkından edilmiştir. Giderek artan hastalık, malnut-risyon ve aileden kopma tehlikeleriyle yüzyüze kalan çocukların sayısı ise belli değildir. Daha sekiz yaşındaki çocuklar askere yazılmakta ya da zorlanmakta, böylece çocukluklarını yaşama olanağından yoksun bırakılmaktadır. Uluslararası hukuk, savaştaki çocukların korunmasına yönelik bazı standartlar içermektedir. Bu bölüm, bunca çocuğun acısını çektiği korkunç baskıları sona erdirmek için, uluslarararası düzeydeki kararlılığın bir kez daha teyidi gereğini ortaya koymaktadır. Sözü edilen uluslararası standartlar, çocuklar için bir barış kuşağı yaratılması amacıyla ödünsüz biçimde uygulanmalıdır. II.Dünya Savaşı'nın ardından çocuklara olağanüstü durum yardımları ulaştırmak amacıyla kurulan UNICEF, kuruluşunun 50. yıldönümünü, savaş karşıtı bir gündem yaratmaya ve şiddetin ivmesini yavaşlatmaya yönelik bir dizi hayati ve pratik önlem almak için bir vesile olarak kullanmak arzusundadır. 18 yaşından küçüklerin askere alınmalarına son verilmesine, insan hedefli mayınların üretiminin ve satışının yasaklanmasına, savaş suçlarının izlenmesine ve kovuşturulmasına yönelik hukuki usullerin güçlendirilmesini amaçlayan çağrılar bu gündemi oluşturmaktadır. Önerilen gündem, ayrıca, barışa dönük uzun dönemli gelişme, uzlaşma, uyumlulaşma ve eğitim çabalarının desteklenmesini de talep etmektedir. Çocuklar için elli yıl Bu bölüm, çocukların ihtiyaçlarına yönelik olarak UNICEF'in ve dünyanın bu güne dek ne tür girişimlerde bulunduğunu incelemektedir. Bu girişimler, 1950'li yıllarda, verem, yaws, trahom, cüzzam ve sıtma dahil olmak üzere bazı bulaşıcı hastalıklara son vermeyi amaçlayan geniş kitlesel kampanyalarla başlamıştır. 1960 yıllardaki çalışmaların odak noktası ise yoksulluğa son vermekti . Bu vurgu, 1970'li yıllarla birlikte, yoksullukla mücadelede esnek, yerel topluluk inisiyatifine dayalı girişimlere önem verilmesini getirdi. Ardından, ekonomilerin gerileme dönemine girdiği 1980'li yıllarda UNICEF bu kez "çocuk yaşatma ve geliştirme devrimr'ni başlattı. 1980'li yılların sonuna gelindiğinde, bu girişim sayesinde 12 milyon çocuğun hayatı, basit ve maliyet etkin yöntemlerle kurtarılmıştı. 1990'larla birlikte çocuklar için yeni bir dönem açıldı. Henüz içinde bulunduğumuz bu dönemde dünya. Çocuklar için Dünya Zirvesi'nin temel sağlık ve eğitim alanlarında 2000 yılı için benimsediği hedefler doğrultusunda önemli adımlar atmaktadır ve Çocuk Haklarına dair Sözleşme'nin bütün ülkeler tarafından onaylanması için yürütülen kampanya hedefine tam olarak ulaşmak üzeredir. 2000 yılına ve daha sonrasına bakıldığında, çocukların, uluslararası insan hakları ve kalkınma gündeminde giderek daha merkezi bir yer alacakları söylenebilir. Savaş ve yoksulluğun getirdiği bütün tahribata rağmen, tüm dünyada kaydedilen ilerlemeler, çocukların geleceğine umutsuzluğun kara gözlükleriyle değil iyimser gözlerle bakılabileceğini göstermektedir. Bu bölümde yararlanılan başlıca kaynak, Maggie Black'ın UNICEF'in tarihsel gelişimiyle ilgili araştırmalarıdır. Bu araştırmalar arasında Önce Çocuklar: UNICEF' in Dünü ve Bugünü (UNICEF/Oxford University Press, 1996 yılında yayınlanacak) ile Çocuklar ve Ülkeler (UNICEF, 1986)'de yer almaktadır. ///. Bölüm İstatistik tablolar istatistikler, çocukların refah düzeylerinin belirlenmesinde temel öneme sahiptir. Yaşadıkları topluluklarda ve ülkelerde çocuklara ne ölçüde özen gösterildiğinin, nasıl bakılıp beslendiklerinin ve hangi kaynakların çocuklara ayrıldığının en önemli göstergeleri bu istatistiklerdir. Bugün dünya, çocukların, silahlı çatışmaların oluşturduğu "ses getirici" tehlikelerden korunmaları için harekete geçmeye çağrılmaktadır. Ancak, unutmamak gerekir ki. dünyada her yıl 12 milyonu aşkın çocuk, önlenebilir hastalıklarla malnutrisyonun oluşturduğu "sessiz" tehlike yüzünden ölmektedir. Bebek ve çocuk ölümleri, bağışıklama. anne ölümleri, malnutrisyon ve okula kayıt gibi alanlardaki istatistikler, ülkelerin, Çocuklar için Dünya Zirvesi hedefleri doğrultusunda ne kadar yol aldıklarını, örneğin kız çocuklarıyla kadınların uğradıkları ayırımcılığın da içinde bulunduğu eşitsizlikleri ne ölçüde aşabildiklerini göstermektedir. Beslenme, sağlık, eğitim, nüfus, ekonomik gelişme ve kadınların durumuyla ilgili temel göstergeler raporda yer almaktadır. Bu göstergelerle derlenmiş bölgesel özetler de gene raporun bu bölümünde bulunmaktadır. NOTLAR50. yıldönümü sayısı |
